الهه خادمی، بازیگر نقش غزال در سریال مستوران، به تشریح نقش خود در این اثر و بیان چالش‌های بازی در یک اثر تاریخی پرداخت.

به گزارش روابط عمومی استودیو بادبان، فصل دوم مجموعه تلویزیونی «مستوران» به تازگی روی آنتن تلویزیون رفته است، فصل اول این مجموعه به کارگردانی مسعود آب‌پرور و سیدجمال سیدحاتمی سال گذشته پخش شد و فصل دوم آن به کارگردانی سید علی هاشمی از ٢٨ آذر امسال هر شب ساعت ٢٢ روی آنتن شبکه یک سیما می‌رود.

الهه خادمی بازیگر فصل اول و فصل دوم سریال «مستوران» است که در این مجموعه نقش غزال را ایفا کرده است. او در رشته کارگردانی تئاتر، تحصیل و بعد از دانشگاه، وارد کار حرفه‌ای شد. ابتدا فعالیت خود را با تئاتر آغاز کرد و اولین حضور جدی‌اش در تلویزیون، سریال آشپز باشی محمدرضا هنرمند بود. در ادامه در آثار کارگردانان مطرحی چون جلیل سامان، سیروس مقدم، تورج اصلانی و… حضور یافت. به بهانه پخش فصل دوم این مجموعه به گفت‌وگو با این بازیگر جوان پرداختیم.

الهه خادمی در ابتدا به توضیح نقش خود در سریال «مستوران» پرداخت و گفت: نقش غزال در فصل اول سریال «مستوران»، به اصطلاح سینمایی از نمای لانگ شات نمایش داده می‌شد اما غزال فصل دوم را از نمای کلوزآپ و با جزییات بیشتر و عمیق‌تری می‌بینیم. غزال در فصل یک نوجوانی ناپخته بود که تصمیمات هیجانی می‌گرفت. پس از پخش فصل اول، مخاطبین بازخوردهای خوبی به من دادند و نقش را دوست داشتند، در فصل دوم، بیست سال گذشته و کاراکتر غزال پخته‌تر شده است، هدف‌های بزرگتری دارد و رئیس قبیله‌ای شده که برای حفظ منافع آن حاضر است از خواسته‌های شخصی خودش بگذرد.

وی در دامه به بیان تفاوت‌هایی که بین فصل اول و دوم «مستوران» وجود دارد پرداخت و بیان کرد: فصل دوم به نسبت فصل گذشته حال و هوای شیرین تری دارد چرا که در این فصل داستان های عاشقانه ای را دنبال می‌کنیم و تم قصه لطیف‌تر و جوان پسندانه‌تر است. کاراکترهای اصلی فصل دوم نیز به نسبت نقش‌های اصلی فصل یک، جوان‌تر هستند.

خادمی با اشاره به تفاوت بازی در یک اثر تاریخی در مقابل یک اثر رئال تشریح کرد: نقش‌آفرینی در یک اثر تاریخی، قابل مقایسه با بازی در اثر رئال نیست، در کار تاریخی از لوکیشن‌ها و گریم گرفته تا لباس و بقیه موارد چندین برابر سخت‌تر از کار رئال است، که البته این موضوع چالش جذابی برای بازیگر است. در بازی آثار تاریخی، گاهی سلامت بازیگر به مخاطره می افتد؛ مثلا در همین پروژه بخاطر لنزی که در چشم داشتم و لوکیشن‌هایی که در فضای باز و خاک‌آ‌لود بود، باعث ‌شد تا چشم من دچار مشکلاتی شود و در هفته چندین بار به دلیل عفونت چشم به پزشک مراجعه کنم. در یک سکانس دیگر گروه تولید با ما فاصله داشت، اسبی که سوار بر آن بودم از تعادل خارج شد و من از تپه به زمین افتادم، لباس‌هایم به اسب گیر کرده بود و اسب برای اینکه خلاص شود مدام به من لگد می‌زد، معتقدم معجزه شد که در این غلت زدن‌ها اتفاقی برایم رخ نداد.

وی افزود: با همه این موارد نمی‌توان جذابیت‌های یک اثر تاریخی را نادیده گرفت. خود شخصیت غزال برای من جذاب بود و بازی در این نقش را یک خوش اقبالی می دانم. در مجموعه‌های تاریخی، بازیگر وسوسه می‌شود علی رغم وجود تمام مسائل و سختی‌ها باز هم در این آثار حضور داشته باشد و نقش‌آفرینی کند.

بازیگر نقش غزال سریال «مستوران» اظهار داشت: همکاری با سیدعلی هاشمی، کارگردان این مجموعه، بسیار تجربه جذابی بود، ایشان بسیار دقیق هستند و به طور مشخص می‌دانستند که می‌خواهند چکار کنند، این موضوع باعث می‌شد تا همه گروه تکلیف خود را بدانند، دکوپاژها از قبل آماده بود و از این بابت تایمی سر صحنه تلف نمی‌شد. تعامل خوب ایشان با بازیگران باعث می‌شد تا بتوانیم نظرات و پیشنهادهایی که در ذهنم داریم را به ایشان ارائه دهیم که این موضوع به پخته‌تر شدن کاراکترها کمک می‌کرد.

خادمی در پاسخ به این سوال که پیش از سریال «مستوران» درگیر کدام پروژه بوده، گفت: حدود 5 سال درگیر پروژه 87 متر کیانوش عیاری بودم که سرنوشتش هنوز مشخص نیست ، تولید آن از سال 95 شروع شد و حدود دو سه سالی است که وضعیت پخش این سریال بلاتکلیف باقی مانده ، امیدوارم زودتر مشکلات پیش روی آن حل شود و به پخش برسد. همکاری تلویزیون با پروژه‌های تولیدی مسئله خیلی مهمی است این همکاری باعث راغب‌تر شدن بازیگران برای حضور در آثار تلویزیونی خواهد شد.

او بیان این نکته که خود نقش برای بازیگر از همه چیز مهمتر است، مطرح کرد: یکی از مهم ترین دلایلی که من در سریال «مستوران» حضور یافتم علاوه بر عوامل خیلی خوب و حرفه‌ای که این اثر داشت، خود نقش غزال بود.

خادمی ادامه داد: به نظرم تلویزیون باید به فیلمنامه‌نویسان و کارگردان‌های قوی و با سابقه و همینطور کارگردانان جوان و با انگیزه بهای بیشتری بدهد و این مجال را برای آن‌ها فراهم کند تا به تلویزیون بیاییند و کار کنند؛ تولید کارهای خوش محتوی و استخوان دار قطعا مورد استقبال مخاطب هم قرار خواهد گرفت.

او با اشاره به این موضوع که مخاطب فکر می‌کند آثاری که در شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود از نظر بازی، کارگردانی و فیلمنامه کار قوی‌تر و بهتری است، گفت: بخاطر دارم که در زمان پخش سریال «آشپزباشی» خیابان‌ها خلوت می‌شد و همه پای تلویزیون بودند. با سامان دادن شرایط و تبلیغات و بستر سازی توسط مدیران حال حاضر تلویزیون می‌توان موفقیت‌های گذشته را تکرار کرد.

خادمی در انتها بیان کرد: باید از محمد حنیف نویسنده ی مستوران و عطا پناهی تهیه‌کننده این مجموعه تشکر کنم که بعد از سال‌ها روی متون کهن ایرانی کار کردند، این موضوع هم جسارت می‌خواست و هم به عزم جدی احتیاج داشت چون موافقان و مخالفان خاص خود را داشت و اثر تاریخی ایرانی به ندرت داشتیم. از ساخت یک اثر تاریخی ایرانی خوشحالم و از تمام عوامل این مجموعه سپاسگزارم.